Over Parijs, Leonard Cohen en Gare du Nord...

En dan nu in de Thalys naar huis, rijker, veel rijker. Met 'fietstassen vol' mooie ervaringen, ontmoetingen, confrontaties en belevenissen. Ik heb er 7 prachtige weken (bijna) opzitten, om nooit meer te vergeten, in woord en beeld (1700 foto's) en geheugen vastgelegd. Of, om de woorden van Clementine te gebruiken, in hoofd en hart.

De laatste dagen in Parijs...... Wat een heerlijke stad en wat een Grande Finale van deze reis met Leonard Cohen in Olympia!!
We moesten ons even over de chaos in het Olympia heen zetten (tijdens de eerst 5 nummers een komen en gaan van mensen, alsof je in een café zat...) maar daarna werkelijk F A N T A S T I S C H !!!
Wat een performance van Leonard Cohen (wat nou met 65 met pensioen??) werkelijk sublieme optredens ook van Sharon Robinson ( wat een stem) de weergaloze Webb Sisters (komen regelrecht from heaven) en wat een topmusici!!! Kwaliteit, passie en plezier op het podium, van 20.00 tot 23.45 uur met slechts een korte pauze. Heerlijk!!!

Vanochtend dan voorlopig echt voor het laatst een ontbijtje in het café op de hoek, de metro naar Gare de Nord en nu zeer comfortabel in de Thalys back home.

Morgen overgangsdag met het 90 jarige feest van Nico Mesenig, maandag Tara halen, heerlijk ook om het hondje dan weer om me heen te hebben.
En dan vanaf dinsdag het normale leven (tja wat is normaal....) weer oppakken. Werken en bijpraten met heel veel mensen.

Ik dank jullie hartelijk voor alle lieve reacties op mijn blogs en facebook en twitter en mails, de afgelopen weken!
Heb er enorm van genoten en me gesteund gevoeld als het even niet wilde zoals ik voor ogen had.
Kijk er zeer naar uit om met jullie live bij te praten.

Liefs van annemarie

Espana!

Wat HEERLIJK om weer in Spanje te zijn!! Het is en blijft mijn favoriete land, ver verheven boven de rest. De taal, de cultuur, de architectuur, de mensen, het eten en zelfs het lawaai.... werkelijk alles bevalt me hier! Voor de zoveelste (14e) keer voelt het als thuiskomen.
Ja dat eten ook...en dan zitten we op dit moment ook nog in het culinaire hart van Spanje: San Sebastian.

Maar eerst even terug naar Bilbao met, natuurlijk, het Guggenheim museum. Zowel buiten als binnen van een ongekende architectonische schoonheid. En ook nog 2 indrukwekkende exposities daar gezien: Richard Serra en David Hockney.
En voor de rest eigenlijk niet meer gedaan dan wat eten en drinken en door de stad lopen, zoals de meeste Spanjaarden (lijken) te doen.

En dan: op naar San Sebastian, ons oorspronkelijke fiets- en loop- einddoel.
Heerlijke stad, aan een prachtige baai. Ook hier doen we niet veel anders dan lopen, eten en drinken. En ook hier lijkt iedereen dat te doen.
Zoals gezegd, een waar culinair walhalla !! Stad met 3 restaurants met 3 michelinsterren, 1 restaurant met 2 sterren en 6 restaurants met 1 ster. Do I have to say more?
En je denkt lekkere en goeie tapas te hebben gegeten in Spanje, maar dan kom je in San Sebastian ....... Werkelijk ongekend hier.

Kortom: het goeie Spaanse leven hier!

Maar ja, morgen verlaten we dit heerlijke land voor de (voor)laatste etappe van deze PRACHTIGE 7 weken. Parijs!! Ook heerlijk natuurlijk.....
Met als afronding - kan het mooier - naar het optreden vrijdagavond van Leonard Cohen in Olympia. Kijk er enorm naar uit!

Zaterdag dan echt de laatste etappe: de Thalys naar huis.

Hieronder wat foto's van de Spaanse steden, meer foto's, ook nog van zuidfrankrijk, op 'fietsreisinbeeld'(zie het menu hierboven)

En de reis gaat verder

Fietsend of niet..... Mijn reis gaat verder.
Zondag hebben Aad en Loes mij in Tarbes op de trein gezet naar Bayonne. En daar stond Truus mij op te wachten. Zij reisde die ochtend van St. Jean pied de Port naar Bayonne.
Heerlijk om elkaar weer te zien en onze ervaringen en belevenissen van de afgelopen 5 weken nu live uit te wisselen.

Na 2 dagen Bayonne - wat een leuke en gezellige stad- reisden we verder naar St. Jean de Luz. Mooie badplaats aan de prachtige Cote Basque.
Niet veel meer gedaan dan wat lopen, lezen, strand en terrasje.

En nu in de bus naar Bilbao, morgen naar het Guggenheim!!
Zondag naar San Sebastian en dan pakken we het oorspronkelijke reisschema weer op.

Mijn fitheid en duizeligheid laten nog wat te wensen over, maar misschien verandert dat als ik in 'mijn' Spanje ben.

Hasta luego!!

Een andere wending

Het fietsgedeelte van mijn reis is helaas afgelopen. Net als de nacht ervoor, ook afgelopen nacht, weer ziek van de duizeligheid.
Besloten om niet verder te fietsen.....

Morgen word ik naar Tarbes gebracht en neem ik de trein naar Bayonne.
Truus haalt me daar op en dan reizen we samen verder naar San Sebastian.

De reis gaat dus nog even door, maar zonder fiets.

Nu met een boek in de schaduw en de mindset op 'anders reizen'

De 5e week

En wat een week: eentje van overgave, uitrusten, goede zorgen en verwennerij!
Sinds zondagavond verblijf ik bij vrienden op camping Pouylebon en ik had me geen betere plek kunnen wensen om bij te komen dan deze.
De hele week wordt er voor me gezorgd door Kang & Marlies en Aad & Loes. En daar knapt een mens van op!
HEERLIJK!!!

En zelfs voor mijn fiets wordt ook gezorgd: vanochtend heeft mede campinggast Frans mijn fiets even nagekeken en de ketting schoongemaakt en gesmeerd! Geweldig!

Nou ja, zo'n beetje de hele week niet veel meer gedaan dan lekker gegeten, geslapen en gelezen. Nog even langs de masseur geweest: hij voelt mijn benen en knieën en zegt : ai beaucoup de travaille..... :-)

Besloten morgen (zaterdag) weer verder te gaan fietsen. Dus vandaag tent schoonmaken en opruimen (die nemen Aad en Loes mee terug naar Ned.), tassen inpakken, vanmiddag nog gezellig lunchen met Marlies en Loes. Vanavond via FaceTime contact met Almere: het is vandaag memorial diner (verjaardag van mijn moeder) bij Saskia thuis en op deze manier ben ik er toch even bij!

En dan morgen weer 'het gewone leven' . Eerst maar eens naar St. Jean pied de Port (waar Truus gister is aangekomen) en dan weer verder kijken.

Heb deze week de biografie van Steve Jobs gelezen en las daarin o.a. de voor mij nu ook zo toepasselijke zin: 'de reis is de beloning'
En zo kan ik het ook (weer) zien......


Tot de volgende keer!

Bijtanken in de Gers, in Pouylebon

Ja, de tank is leeg, heel erg leeg.
Gister in Moissac opgehaald door Aad en Loes (top zulke vrienden!!) en gearriveerd op de camping in Pouylebon. De camping waar ik di of woe vrolijk fietsend zou arriveren. Het loopt anders helaas... De knop in het hoofd moet echt even helemaal om.

Tentje opgezet, heerlijk soepje van Marlies gekregen en slapen.
En dat lukte goed, in een oase van rust. De eerste camping in 4 weken waar ik 's nachts alleen maar dierengeluiden hoor.
Al vaak op deze camping gestaan, bijzonder om er nu weer te zijn.....

En nu uitrusten, weer wat gaan eten en weer wat energie in het lijf krijgen, genieten van alle gezelligheid hier en van de hondjes Moos en Sofie !

"with each step you take, you arrive" (coelho)

Weer op de pedalen

Allereerst, nog maar eens een keer: heel veel dank voor al jullie lieve en stimulerende reacties op mijn blog, op Facebook, via de mail en de whatsapp!! Doet me ontzettend goed.

Nou....... En vandaag dan weer op de pedalen.
Ziek, zwak en misselijk, dus nee, geen feest.

Wel weer door een prachtig gebied, alhoewel ik daar niet echt van genoten heb, sterker nog: geen foto gemaakt.
Zag nog wel dat ik inmiddels echt in zuid-Europa ben beland: andere vegetatie, andere bebouwing en andere geuren.

Maar goed, al met al bedacht dat ik dan maar snel een camping moest opzoeken, maar allebei dicht. Dus toen was er nog meer 1 optie, door naar Moissac, een tochtje vandaag van 70km. Past niet lekker bij ziek, zwak en misselijk ;-)
Ook daar een gite dicht, dus nu weer in een hotelletje, met Wifi, dat dan weer wel....

En dan lees ik dit op Facebook, van Paolo Coelho:

simply believe, don't doubt anything. You are alive, believe in that. Let go of the idea that the path will lead you to your goal. The truth is that with each step you take, you arrive.

Mooi om de dag van morgen mee te beginnen.

Tot de volgende keer!

Over zere benen, een lastige beslissing en de trein .....

Na ruim 1450 km is het dan zover: de benen willen even niet wat het hoofd graag wil......namelijk doorfietsen. Het hing al een paar dagen in de lucht, maar gister was het dan zover, over en uit. Na 48 km in Brive gestopt.

Eerst even terug naar begin deze week:
Maandag weer een prachtige tocht ! Wat een genot toch om al dagen door zo'n prachtig landschap te fietsen.
Wel weer een zware dag qua klimmetjes maar het ging.
Eind vd dag: camping dicht, gite pelerin dicht, dus toch doorfietsen naar St. Leonard de Noblat. 72 km , gite gevonden, Frans echtpaar aangetroffen en bij de pizzeria vertelden ze dat er nog een Nederlandse was gearriveerd.
En Emile Roemer haalt het Franse nieuws......het moet niet gekker worden !!
Wel frappant: in mijn vorige blog "klaag" ik nog over de eenzame avonden. En prompt beland ik in een gite met een heel aardig Frans echtpaar en een Nederlandse wandelaarster. Gezellig :-)

De volgende dag heel veel klimmen en voor mijn gevoel weinig dalen, maar dat zal suggestie zijn. Moe, maar voldaan, in Uzerche hotel gevonden (camping lag pas na een forse klim en lange afdaling en dat trok ik toen al niet meer)
En wederom weer een prachtige tocht!

En dan woensdag:
Direct een forse klim het dorp uit en dan wil het eigenlijk al echt niet meer, benen doen erg zeer. De meest eenvoudige hellingen worden al een probleem.
Hotel in Brive, erg slecht hotel, maar a la. En 3e verdieping zonder lift, lekker dan, ik kom de trap bijna niet meer op.....
Dus rustdag donderdag. Ter voorbereiding op het vervolg neem ik de route voor de komende dagen door en lees dat het zwaarste gedeelte van de hele reis nu gaat komen, 120 zware km's. Ai....... Het ene klimmetje na het andere van 10%.....
Poeh, na wikken en wegen, wat is dit lastig !! besloten om de trein naar Cahors te nemen. En inmiddels voelt het ook goed om het zo te doen.

Het stel fietsers dat ik in Nevers sprak had ook een stuk met de trein gedaan en fietsen 7 dagen waarna ze 2 dagen rust nemen. Klinkt me opeens zo verstandig in de oren :-)

Vandaag (donderdag) heerlijk niks doen en wat slenteren door Brive. Een cafe met een pain au chocolat ( die hier weer vertrouwd chocolatine heten) , wat zijn die toch lekker!! En verder een erg leuke stad. Vlak voor de Eglise St. Martin zijn archeologen bezig met opgravingen, indrukwekkend. Heb voor Rob wat foto's gemaakt.
En ik heb Wifi hier dus een aantal nieuwe foto's staan weer op de site!

Morgen naar Cahors, en dan zaterdag weer verder fietsen!

Koeien, klimmen en ochtenddauw

De afgelopen dagen:
Bij het opstaan, 10 graden, fris dus, lange fietsbroek aan, fleece en windjack. Later wordt het beter, zonnetje erbij, fris maar prima fietsweer!
Direct na Nevers duik ik het Franse boeren platteland in. Met die heerlijke beige en bruine grote franse koeien. Ik voel me goed. Komt het hierdoor? Of door 3 jaar het "koeienproject" ? ;-) Voel me thuis in deze wereld en in dit landschap.

En ook: deel 2 van deze reis is ingegaan.
Merk meer en meer dat ik 'in het hier en nu' kan fietsen, de dag te laten komen zoals ie komt en te genieten van dat ik dit doe.
En nu al 3 weken alleen op reis, nooit eerder zo lang alleen weg geweest. Hoe dat is? Tja.... Sommige reizen kun je alleen maar alleen maken, en dit is er zo een. Het gaat goed, steeds beter eigenlijk. Maar de avonden alleen ben ik na 3 weken wel een beetje zat. Jaloers op Truus wat dat betreft.....Nou ja als het goed is, kom ik vanaf nu ook steeds meer medereizigers tegen. En het is zoals het is.
Merk onderweg al vaker dat ik op een pelgrimsroute zit: veel aanwijzingen, veel overnachtingsmogelijkheden en zelfs een dame die Bravo roept als ik voorbijkom!!

Het meest gelukzalige moment van de dag is het moment dat ik 's ochtends alles weer op mijn fiets heb en op pad ga. De wereld ligt weer aan mijn voeten, heb alles wat ik nodig heb bij me, en ik mag weer een stukje naar het zuiden fietsen! Volgende mijlpaal: Pouylebon bij Kang & Marlies en Aad & Loes. Nog 500 km.....

Eind vd dag, op zoek naar een slaapplaats, ik sta op de kaart te kijken waar ik moet zijn voor het pelgrimshuis, fietser stapt af en vraagt of ie mij kan helpen. Hij begeleidt me er op de fiets naartoe, wijst me onderweg nog op een fietsenmaker en wenst mij een bon camino! Wat is het toch eenvoudig om goed te doen.....(en ja, gewoon een hele aardige man ;-))

Onderweg: naast dat heerlijke landschap, veel mooie, goed onderhouden veelal, maar ook stille en verlaten dorpjes, en heel veel erg mooie kerkjes!! En vandaag zomaar opeens van het ene landschap in het andere! Nou ja opeens: een hele lange afdaling (stevig in de remmen en dan nog met 40km/u naar beneden denderen) en een hele lange klim. De kloven van de Creuze doemden op.

En dus ook vandaag: het serieuze klimwerk is begonnen...... Volgens mijn boekje 'Ardennen - achtig'. Nou, geen woord teveel, poeh wat een dag. En toch ook kunnen genieten van de werkelijk prachtige omgeving. Mooi ochtenddauw over het land..".
Mijn filosofie vd heuvel maar wel weer eens aangepast: de klimmetjes ga ik onbevangen aan, zodra ik nl. denk 'makkie' wordt het lopen en als ik denk 'oei' dan is het een makkie. Dus ook voor de beklimmingen geldt inmiddels: het komt zoals het komt.

Nu, behoorlijk gesloopt ( kwam het heuveltje op de camping niet eens meer op! ) aangekomen in La Souterraine, na 2 dagen pelgrimshuis (geen pelgrim gezien...) weer eens kamperen. Wel helaas een beetje sneue camping ;-)

En nu uitrusten voor de dag van morgen!

Bijgaand een kleine impressies vd laatste dagen. Als ik weer Wifi heb, volgen meer foto's .