De afgelopen dagen:
Bij het opstaan, 10 graden, fris dus, lange fietsbroek aan, fleece en windjack. Later wordt het beter, zonnetje erbij, fris maar prima fietsweer!
Direct na Nevers duik ik het Franse boeren platteland in. Met die heerlijke beige en bruine grote franse koeien. Ik voel me goed. Komt het hierdoor? Of door 3 jaar het "koeienproject" ? ;-) Voel me thuis in deze wereld en in dit landschap.
En ook: deel 2 van deze reis is ingegaan.
Merk meer en meer dat ik 'in het hier en nu' kan fietsen, de dag te laten komen zoals ie komt en te genieten van dat ik dit doe.
En nu al 3 weken alleen op reis, nooit eerder zo lang alleen weg geweest. Hoe dat is? Tja.... Sommige reizen kun je alleen maar alleen maken, en dit is er zo een. Het gaat goed, steeds beter eigenlijk. Maar de avonden alleen ben ik na 3 weken wel een beetje zat. Jaloers op Truus wat dat betreft.....Nou ja als het goed is, kom ik vanaf nu ook steeds meer medereizigers tegen. En het is zoals het is.
Merk onderweg al vaker dat ik op een pelgrimsroute zit: veel aanwijzingen, veel overnachtingsmogelijkheden en zelfs een dame die Bravo roept als ik voorbijkom!!
Het meest gelukzalige moment van de dag is het moment dat ik 's ochtends alles weer op mijn fiets heb en op pad ga. De wereld ligt weer aan mijn voeten, heb alles wat ik nodig heb bij me, en ik mag weer een stukje naar het zuiden fietsen! Volgende mijlpaal: Pouylebon bij Kang & Marlies en Aad & Loes. Nog 500 km.....
Eind vd dag, op zoek naar een slaapplaats, ik sta op de kaart te kijken waar ik moet zijn voor het pelgrimshuis, fietser stapt af en vraagt of ie mij kan helpen. Hij begeleidt me er op de fiets naartoe, wijst me onderweg nog op een fietsenmaker en wenst mij een bon camino! Wat is het toch eenvoudig om goed te doen.....(en ja, gewoon een hele aardige man ;-))
Onderweg: naast dat heerlijke landschap, veel mooie, goed onderhouden veelal, maar ook stille en verlaten dorpjes, en heel veel erg mooie kerkjes!! En vandaag zomaar opeens van het ene landschap in het andere! Nou ja opeens: een hele lange afdaling (stevig in de remmen en dan nog met 40km/u naar beneden denderen) en een hele lange klim. De kloven van de Creuze doemden op.
En dus ook vandaag: het serieuze klimwerk is begonnen...... Volgens mijn boekje 'Ardennen - achtig'. Nou, geen woord teveel, poeh wat een dag. En toch ook kunnen genieten van de werkelijk prachtige omgeving. Mooi ochtenddauw over het land..".
Mijn filosofie vd heuvel maar wel weer eens aangepast: de klimmetjes ga ik onbevangen aan, zodra ik nl. denk 'makkie' wordt het lopen en als ik denk 'oei' dan is het een makkie. Dus ook voor de beklimmingen geldt inmiddels: het komt zoals het komt.
Nu, behoorlijk gesloopt ( kwam het heuveltje op de camping niet eens meer op! ) aangekomen in La Souterraine, na 2 dagen pelgrimshuis (geen pelgrim gezien...) weer eens kamperen. Wel helaas een beetje sneue camping ;-)
En nu uitrusten voor de dag van morgen!
Bijgaand een kleine impressies vd laatste dagen. Als ik weer Wifi heb, volgen meer foto's .
